تاسیس پیمان ناتو

کدخبر: ۱۰۴۳
در ۴ آوریل ۱۹۴۹ میلادی (۱۵ فروردین ۱۳۲۸) پیمان آتلانتیک شمالی با هدف دفاع جمعی و در مقابل تهدیدات پس از جنگ سرد از جانب شوروی و بلوک شرق تاسیس شد. این بزرگ‌ترین پیمان نظامی در جهان است که حتی با پایان جنگ سرد نیز به‌کار خود ادامه داد. اهمیت ویژه پیمان ناتو در ماده ۵ آن است که در آن کشورهای امضا کننده توافق کرده‌اند حمله نظامی علیه یک یا چند کشور عضو در اروپا یا آمریکای شمالی را به عنوان حمله به تمامی کشورهای عضو تلقی کنند و به مقابله آن برخیزند.
تاسیس پیمان ناتو

از آنجا که ناتو برای مقابله با تهدیدات نظامی شوروی سابق و پیمان ورشو تاسیس شده بود برای این سازمان یک سیستم کامل فرماندهی نظامی برای جنگ‌های احتمالی در نظر گرفته شده که متشکل از روسای ستادهای ارتش کشورهای عضو و سه سرفرماندهی شامل فرماندهی اروپایی، فرماندهی اقیانوس اطلس و فرماندهی انگلیس است.

از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴ میلادی، ۱۰ کشور کمونیستی سابق به عضویت ناتو درآمدند و شمار اعضای ناتو به ۲۶ کشور افزایش یافت. هم‌اکنون این پیمان ۲۹ عضو دارد که عبارت است از: اسپانیا، استونی، اسلواکی، اسلوونی، انگلیس، ایتالیا، ایسلند، آلبانی، آلمان، آمریکا، بلژیک، بلغارستان، پرتغال، ترکیه، جمهوری چک، دانمارک، رومانی، فرانسه، کانادا، کرواسی، لتونی، لوکزامبورگ، لهستان، لیتوانی، مجارستان، نروژ، هلند، یونان و مونته‌نگرو که آخرین کشوری است که در سال ۲۰۱۵ به این پیمان پیوست. عملیات نظامی در افغانستان و عراق از جمله اقدامات نیروهای ناتو پس از جنگ سرد است.