آخرین اخبار وزارتخانه
-
حکیمالملک، وزیر مالیه
ابراهیم حکیمی معروف به حکیمالملک از درباریان دوره مظفرالدینشاه بود که در آستانه انقلاب مشروطه به صف مشروطهطلبان در آمد. در مجالس اول و دوم شورای ملی نماینده بود و بعد از خلع محمد علی شاه از سال ۱۳۲۷ ه.ق در وزارتخانههای مختلف مسوولیت داشت. حکیمی ۱۷ بار تا پیش از سقوط سلسله قاجاریه به پست وزارت رسید. وی ۱۰ بار وزیر معارف و اوقاف و ۵ بار وزیر مالیه بود و یک بار مسوولیت وزارت عدلیه و وزارت خارجه…
تنظیم بودجه مملکت به صورت کتابچه
آنچه میخوانید بخش سوم از مذاکرات نمایندگان مجلس شورای ملی است در روز پنجشنبه، ۲۵ اردیبهشت ۱۲۸۷ شمسی. موضوع موردبحث وزارت مالیه، امور مالی و تعیین بودجه مملکتی و ادامه سخنان تقی زاده میباشد که گفت بنده نمیخواهم حرفى زده باشم که مخالف با آرای جمعى باشد. همرای خیلى دارم و این مطلب هم بدیهى و حسى است.
مجلس شورا و مساله نفت
پس از استقرار رژیم مشروطیت و وضع قانون اساسی به موجب ماده ۲۴، اعطای هر نوع امتیاز و بستن هرگونه عهدنامه و موافقتنامه، منوط به تصویب مجلس سنا و شورای ملی گردید که قرارداد دارسی نیز از این قانون مستثنی نبوده و یکی از اقدامات مجلس اول مذاکره در مورد این قرارداد بود. این نقطه آغاز فرآیندی بود که طی آن مساله نفت و عملکرد مجلس در ارتباط با همدیگر قرار گرفتند.
مشاغل خانوادههای تهرانی در سال ۱۳۰۱
بخشی از سالنامه سال ۱۳۰۱ درباره خلاصه مشاغل سرپرست خانوارهای تهرانی در همان سال است. در این جدول مشاغل این افراد در ۱۲ بخش فلاحتی، استخراج معدن، صنعت و حرفه، صنایع راجع به علوم، حمل و نقل، کسب و تجارت، وزارتخانهها و ادارات، مشاغل آزاد، سرمایهداری، نوکری و سرایداری، متفرقه و اشخاص بیحاصل دستهبندی شده است.
پیشنهادهای تاجر نیکاندیش
مدیریت امور اداری در واقع جنبههای انسانی سازمان را در برمیگیرد؛ زیرا انسان عامل مهمی در نیل به اهداف سازمان و مدیریت بهشمار میرود.تحقیقات امروزی بیانگر این واقعیت است که رابطه نزدیکی بین نحوه مدیریت منابع انسانی و امکان رسیدن به اهداف سازمانی وجود دارد.
اجرای مقررات سجل احوال در خارج از کشور
از دیگر اسناد منتشر شده توسط سازمان اسناد ملی در ۲۹ فروردین ماه، درخواست وزارت امور خارجه برای تخصیص اعتبار اجرای مقررات سجل احوال در خارج از کشوراست که در سال ۱۳۱۲ ش. تنظیم شده است.
سکونتگاههای برزخی
در میانه دهه ۱۳۴۰ هجری شمسی قرار داریم، در مقطعی که جمعیت تهران در بازهای ۳۵ ساله از ۱۳۱۰، با متوسط نرخ رشد بالغ بر ۷ درصد، به ۶ برابر خود یعنی ۶/ ۱ میلیون نفر در ۱۳۳۵ و ۷/ ۲میلیون نفر در ۱۳۴۵ افزایش مییابد. شهر تهران به علت اهمیت استثنایی خود، رشد قابل ملاحظه و در برخی موارد از لحاظ شهرسازی و اداره، گسترش نگرانکنندهای یافته است.