آخرین اخبار قانون اساسی

  • انقلاب مشروطیت دارای دو دوره مجزا است: در دوره اول عده‌ای از روشنفکران و روحانیون و افراد ناراضی دست به دست هم می‌دهند و ضد حکومت قیام می‌کنند، اما هنوز انقلاب به میان مردم رخنه نکرده است. تجلی این شورش، ایراد سخنرانی‌های هیجان‌انگیز، مهاجرت، بست‌نشینی و مانند آنها است.

  • انقلاب مشروطه از طریق ائتلاف نیروهای نخستین آن، اصلاح‌طلبان لیبرال، بخش‌هایی از علما، بازرگانان، مغازه‌داران، طلاب، اصناف بازار، کارگران و اعضای رادیکال انجمن‌های مخفی که برای شکل دادن به یک مجلس نمایندگان و قانون اساسی می‌کوشیدند، ممکن شد.

  • برای تهیه و تدوین قانون اساسی در مجلس و خارج کشمکش‌هایی که متکی به اصول و منافع طبقاتی بود شروع شد و سه قدرت مختلف المنافع، مستبدین، روحانیون و آزادیخواهان برای تامین مصالح طبقه خود به مبارزه پرداختند.

  • قیام سی ام تیر ۱۳۳۱ نقطه اوج تجلی وحدت رهبران نهضت ملی و جناح مردمی در مواجهه با دربار و حامیان داخلی و خارجی آن به‌شمار می‌رود. این واقعه شاید تنها نمونه‌ای باشد که در آن شاه مجبور به تمکین از قانون‌اساسی شد و از اختیاراتی که در دوران حکومت خود به شکل سنتی، هرچند برخلاف قانون‌اساسی در دست داشت، چشم‌پوشی کرد و دلیل آن حضور مردم در صحنه و وحدت بین رهبران ملی شدن نفت بود.

  • با استقرار نظام مشروطیت و تصویب قانون اساسی، اختیارات شاه محدود شد و اراضی خالصه به مثابه اراضی دولتی تلقی شدند. در سیستان تا قبل از دوره محمد شاه قاجار، املاک و اراضی در دست خاندان حکومتگر محلی (کیانیان) بود. آنها، به عنوان حاکم سیستان، که فرمان حکمرانی آنها توسط شاه صادر شده بود، مالک این سرزمین نیز محسوب می‌شدند.

  • روزهای ماه در ایران باستان دارای نام خاص بودند که شانزدهم هر ماه «روز مهر» بود و روز مهر در ماه مهر مهم‌ترین روز آیین‌های مهرگان بوده است. جشن‌ها و آیین‌های ۶ روزه مهرگان در ایران باستان در روز مهر از ماه مهر (شانزدهم مهرماه) پایان می‌یافت.

  • پس از استقرار رژیم مشروطیت و وضع قانون اساسی به موجب ماده ۲۴، اعطای هر نوع امتیاز و بستن هرگونه عهدنامه و موافقت‌نامه، منوط به تصویب مجلس سنا و شورای ملی گردید که قرارداد دارسی نیز از این قانون مستثنی نبوده و یکی از اقدامات مجلس اول مذاکره در مورد این قرارداد بود. این نقطه آغاز فرآیندی بود که طی آن مساله نفت و عملکرد مجلس در ارتباط با همدیگر قرار گرفتند.

  • مفهوم حق در غرب تطور در منبع و مفهوم داشته است، چنانچه در قرون وسطی منبع آن تغییر کرد و در اندیشه فلسفی از منبع وحی به منبع عقل تبدل یافت. با گسترش گفتمان پروتستان این اصل نهادینه شد و مورد بررسی‌های متفاوت در مفهوم از جانب فلاسفه قرن۱۷ قرار گرفت؛ اما با ظهور تفکر گروسیوس حق سکولار تبدیل به گفتمان غالب شد که به عبارتی مفهوم «حق داشتن» را می‌توان به معنای کامل برآیند گفتمان وی دانست.